Γιατί οι νεοναζί μέσα σε ένα χρόνο έφτασαν από 0,3% στο 7%

Μια βουλή χωρίς την νεοναζιστική Χρυσή Αυγή στα έδρανα θα ήταν τρομακτική σκέψη για την Νέα Δημοκρατία που κατασκεύασε ο Αντώνης Σαμαράς. Ο σημερινός πρωθυπουργός που ανέκαθεν είχε τάσεις για πιο ακραίες δεξιές θέσεις από αυτές που το κόμμα του εκπροσωπούσε, έφτιαξε ένα πολιτικό μόρφωμα με ανθρώπους όπως ο Φαήλος, ο Βορίδης (πρώην βουλευτής του αστείου ΛΑΟΣ, πρώην πρόεδρος της νεολαίας ΕΠΕΝ και διάδοχος του Μιχαλολιάκου και πρώην τσεκουροφόρος), ο Γεωργιάδης, που δεν χρειάζεται καν ανάλυση η ιστορία και η ψυχοσύνθεσή του, ο Μουρούτης, ο Μπαλτάκος, ο Κεφαλογιάννης και πλήθος άλλων πολιτευτών και συμβούλων της ίδιας ιδεολογικής τοποθέτησης.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης παραδέχτηκε δημόσια πως ο ομοϊδεάτης του Βορίδης είναι χουντικός και όχι ναζιστής. Δηλαδή μας είπε εν ολίγης ότι εντάξει, εμείς μπορεί να είμαστε υποστηρικτές της Χούντας του Παπαδόπουλου, αλλά δεν είμαστε και υποστηρικτές του ναζισμού του Χίτλερ όπως άλλοι μέσα στη βουλή. Δεν είμαστε ακραίοι. Είμαστε κεντροδεξιοί και όχι ακροδεξιοί βάσει σύγκρισης.

Με το ίδιο σκεπτικό αν αύριο μπει στην βουλή κι ένα κόμμα που τρέφεται με ανθρώπινη σάρκα αριστερών, κάνει ανθρωποθυσίες στις επετείους της 21ης Απριλίου, των γενεθλίων του Χίτλερ και της Εύας Μπράουν και σε κάθε πανσέληνο καίει ζωντανούς 88 μετανάστες, μπορεί πλέον και η Χρυσή Αυγή να αρνηθεί ότι είναι ακραίο κόμμα εφόσον δεν είναι τόσο ακραίοι όσο οι άλλοι και πρέπει πλέον, πάλι βάσει σύγκρισης, να τους κατατάσσουμε στην δεξιά και όχι στην ακροδεξιά.

Η Χρυσή Αυγή λοιπόν μπήκε στην βουλή πέρα από το να λειτουργήσει ως ανάχωμα απολιτίκ, αποστασιοποιημένων και αγανακτισμένων ψήφων προς τα αριστερά, και για να εξυπηρετήσει και στην συγκριτική θεωρία των άκρων που τόσο πολύ χρησιμοποιεί η "κεντροδεξιά" παράταξη του Βορίδη και του Γεωργιάδη σε κάθε ευκαιρία. Μπήκε για να μπορούν τα στελέχη της να λένε ότι είμαστε χουντικοί, αλλά δεν είμαστε ακραίοι γιατί υπάρχουν και πιο ακραίοι και να φοβάστε μην πάρουν την θέση μας.