Ρεσιτάλ έδωσε για άλλη μια φορά ο κυρ Μπάμπης από τα παράθυρα του ΣΚΑΙ κάνοντας όσους τον άκουγαν να τραβάνε τα μαλλιά τους. Τί είπε αυτή τι φορά;
Όταν ο Νίκος Ευαγγελάτος είπε την εξής απλή και παγκοσμίως αποδεκτή φράση ότι "Δεν πρέπει να ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά να δουλεύουμε για να ζούμε", ο κυρ Μπάμπης αντέδρασε έντονα λέγοντας πως δεν συμφωνεί με αυτό το σκεπτικό και θεωρεί ότι πρέπει να ζούμε για να δουλεύουμε και όχι να δουλεύουμε για να ζούμε!". Καλά διαβάσατε. Το είπε με ιδιαίτερη φυσικότητα σαν να είναι κάτι πολύ απλό και αποδεκτό. Αυτοσκοπός δηλαδή δεν πρέπει να είναι να ζεις, αλλά να δουλεύεις σύμφωνα με το μυαλό του κυρ Μπάμπη!
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ξεστόμισε κάτι ακόμη πιο παράλογο από το προηγούμενο. Είπε πως ο μύθος του μισθού των 500 ευρώ με τον οποίο είναι αναγκασμένοι να ζουν οι νέοι δεν ισχύει και τόσο πολύ. Στο μυαλό και στην λογική του κυρ Μπάμπη, η καταστροφή των συλλογικών συμβάσεων για τους μισθούς έδωσε στους άπληστους νέους το δικαίωμα να διεκδικούν από τους εργοδότες τους κατά την υπογραφή της σύμβασης πολύ μεγαλύτερες αμοιβές από τον κατώτατο μισθό και οι καημένοι οι εργοδότες μη μπορώντας να κάνουν διαφορετικά να υποκύπτουν στις απαιτήσεις τους.
Αξίζει να δούμε το σύντομο βιογραφικό του κυρ Μπάμπη πριν ενταχθεί στο άρμα Αλαφούζου για να κατανοήσουμε καλύτερα τις απόψεις του.
Ο επί πολλά χρόνια κρατικοδίαιτος αλλά... ανεξάρτητος «δημοσιογράφος», που δεν έγινε ποτέ μέλος της Ενωσης Συντακτών, ξεκίνησε την καριέρα του το 1983 από το Γραφείο Τύπου του τότε αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας Κωστή Βαΐτσου, παρέμεινε για λίγο καιρό στο υπουργείο επί Κώστα Σημίτη και μετακόμισε στη συνέχεια στην Εμπορική Τράπεζα, σε οργανική θέση και επί διοικήσεως Αδαμάντιου Πεπελάση προήχθη στον βαθμό του διευθυντή. Από την Εμπορική μετατάχθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος παραμένοντας δίπλα στον Λουκά Παπαδήμο επί σειρά ετών. Εν τω μεταξύ η σχέση του με τον Αδ. Πεπελάση τον οδήγησε στο συγκρότημα Λαμπράκη και συγκεκριμένα στο «Βήμα»