Το περισσότερο ανησυχητικό και συνάμα τρομακτικό που προέκυψε με την ιστορία του Αντώνη Ρέμου στην Μύκονο προχθές δεν είναι τα λόγια που είπε πάνω στην πίστα, αλλά η δικαιολόγησή τους λίγες ώρες μετά μέσω επίσημης ανακοίνωσης αλλά και tweet.Βεβαίως τα λεγόμενά του on stage ήταν τουλάχιστον αισχρά και κατάπτυστα αλλά ως ένα σημείο θα μπορούσες να του δώσεις κάποιο μικρό ελαφρυντικό εξαιτίας της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Λίγο το ποτό, λίγο το αλλαλάζων πλήθος από κάτω, λίγο η ξέφρενη διάθεση, λίγο το καλοκαιράκι, λίγο η αύρα της Μυκόνου, λίγο η αδυναμία να βουτήξεις την γλώσσα στο μυαλό σου πριν μιλήσεις, μερικές φορές οδηγούν σε λάθος λέξεις.
Όταν άρχισαν να κυκλοφορούν τα όσα είπε ο τραγουδιστής του Αντ1, blogs και social media πήραν φωτιά και δικαιολογημένα. Ο Ρέμος μπροστά σε αυτό το κύμα έβγαλε ανακοίνωση για να επιβεβαιώσει το τρομακτικό συμπέρασμα. Χωρίς να υπάρχει κανένα πλέον από τα παραπάνω ελαφρυντικά, πολλές ώρες μετά την συναυλία, έχοντας την ευκαιρία να σκεφτεί με καθαρό μυαλό όσα είπε και με την δυνατότητα να συμβουλευτεί φίλους και συνεργάτες και να συντάξει μια φυσιολογική και ανθρώπινη εξήγηση σώζοντας την υστεροφημία του, επέλεξε να βγάλει την παραπάνω ανακοίνωση και να χαρακτηρίσει "υποκριτές" όσους τόλμησαν να τον κριτικάρουν. Μάλιστα θεωρεί ότι το χιούμορ του δεν ήταν κακό διότι αυτό είναι το χιούμορ του μέσου Έλληνα και αυτόν εκπροσωπούσε. Σε αυτό ίσως να έχει δίκιο. Ίσως αυτός να είναι ο μέσος Έλληνας. Στο χιούμορ τουλάχιστον, γιατί οικονομικά ο μέσος Έλληνας απέχει έτη φωτός από τον Ρέμο.
Το κακό για την απάντηση του Ρέμου είναι ότι ο μέσος όρος δεν αντιπροσωπεύει ποτέ την ορθότητα γιατί αν το έκανε η Ελλάδα δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Εξαιτίας αυτού του μέσου όρου και του μέσου Ελληνα, είμαστε εδώ που είμαστε. Αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε τουλάχιστον τους εαυτούς μας για να ξεφύγουμε από αυτό το γαμημένο το μέσο τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.Για όλα φταίνε οι Γερμανοί λοιπόν για τον Αντωνάκη. Οι "κουτσοί", "σακάτηδες", "αδερφές" και "κουφάλες" Γερμανοί που θέλουν να εξαθλιώσουν και να εξοντώσουν τους περήφανους Έλληνες πατριώτες και να μας "επιβάλουν να ζούμε σε μια σκληρή πραγματικότητα". Να μας πάρουν τα λεφτά και να μην έχουν οι θαυμαστές μας να πληρώνουν 25.000 για μία σαμπάνια και 180 ευρώ το κεφάλι εισιτήριο για να μπουν στο Nammos να μας ακούσουν. Όχι Αντωνάκη. Φταίνε πάρα πολλοί αλλά οι Γερμανοί είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Το σίγουρο είναι ότι από τους πρώτους φταίχτες είναι όσοι σε έλουσαν με σαμπάνιες των 25.000 ευρώ προχθές και σου έσταξαν 180 ευρώ έκαστος μαζί με τον συνονόματό σου που προστατεύει όλους αυτούς τους πελάτες σου παριστάνοντας τον πρωθυπουργό.
"Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ! Καληνύχτα..." όπως είπε κάποτε και ο Νίκος Γκάτσος ο οποίος ευτυχώς δεν συγκαταλέγεται στον μέσο έλληνα και στον μέσο "καλλιτέχνη".
Salv P. A.
Του Πέτρου ΚατσάκουΑνεβασμένος στην πίστα της χυδαιότητας και λουσμένος με τα φώτα του ελληναράδικου νεοπλουτισμού τα «έχωσε» στον «σακάτη» και στην «κουφάλα». Και το πλήθος από κάτω χαχάνιζε αυτάρεσκα. Το λαϊκό παιδί ένωσε τη φωνή του με τους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες του και ξεφτίλισε τους γερμαναράδες που θέλουν το κακό της πατρίδας του.
Αυτόν τον ανάπηρο κι εκείνη την άχαρη που θέλουν να μας στερήσουν το δικαίωμα στο ξενύχτι, στη σαμπάνια και στο πούρο ρε αδερφέ. Γι αυτά νοιάζεται η πίστα και γι αυτά επαναστατεί. Σιγά μη γνοιαστεί για καθηγητάδες, γιατρουδάκια και καθαρίστριες. Πελάτες μας είναι εξάλλου; Αυτούς περιμέναμε στην Ψαρού;
«Αυτά θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει ο άνθρωπος. Θαύμα παιδιά! Σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο πουσ... ! Ελα πάμε», είπε το λαϊκό παιδί και άρχισε να τραγουδάει «Έκρυψα το πρόσωπό μου», δίνοντας το έναυσμα να αρχίσει ο λουλουδοπόλεμος. Έτσι είναι η επανάσταση, θέλει και το γαρύφαλλό της, θέλει και πρώτο τραπέζι πίστα. Να γίνει το θαύμα και να σηκωθεί να χορέψει και ο πούστης, ο σακάτης από το Βερολίνο. Περισσότερες πιθανότητες όμως έχει να σηκωθεί ο Σόιμπλε, παρά να σηκωθεί ο δικός σου ο νους από το πάτωμα της πίστας...
Έτσι είναι. Χιούμορ ο σακάτης ο Σόιμπλε, χιούμορ ο πούστης ο Γερμανός, χιούμορ και η κουφάλα η Μέρκελ. Και μάλιστα χιούμορ του μέσου Έλληνα. Αυτού του Έλληνα που κάνει πλάκα με όσους έχουν κινητικά προβλήματα και γελάει με τους «σακάτηδες» που βλέπει γύρω του. Και μαζί με τον πλακατζή, τον μέσο Έλληνα και το χρυσό αγόρι της νύχτας που στις παρέες του προφανώς γελάει με ανέκδοτα για πούστηδες. Έτσι ξορκίζουν οι μέσοι Έλληνες τα βάσανά τους, έτσι ξεχνάνε τα προβλήματά τους. Σαν το χιούμορ που έκαναν οι χρυσαυγίτες στην κάμερα του BBC, με τους εβραίους και τα σαπούνια.
Έτσι είναι. Η σκληρή πραγματικότητα που ζεί ο «Μέσος Έλληνας Αντώνης» δεν παλεύεται μόνο με τη σαμπάνια. Θέλει και την πλάκα της ρε αδερφέ. Θέλει και το καλαμπούρι της. Πόσα φαρμάκια και πόσο ζόρι να πνίξεις στην Moet την σήμερον ημέρα; Πως να πάνε κάτω τόσοι φόροι και τόσα χαράτσια δίχως λίγο μέσο ελληνικό χιούμορ; Θα μου πεις τώρα και τι σε κόφτει εσένα με τα αστεία του άλλου; Γιατί κολλάς με το χιούμορ του Μέσου Έλληνα; Αυτό είναι το πρόβλημά μας;
Ε, ναι. Με κόφτει και κολλάω γιατί το μεσημέρι στο λεωφορείο άκουγα τη συζήτηση δύο πιτσιρικάδων πίσω μου για την λύση του ελληνικού προβλήματος μέσω της Χρυσής Αυγής και η κουβέντα κόπηκε στη μέση όταν το κινητό του ενός χτύπησε στον ήχο του «κομμένα πια τα δανεικά»...Όχι άλλη φιλομνημονιακή λάσπη στον Αντώνη τον Ρέμο (του Μάνου Βουλαρίνου)
Με αντιμνημονιακή συγκίνηση μεγαλύτερη ακόμα και από αυτή του Βασίλη του Λέκκα, όταν τραγουδά για τον ήλιο της δικαιοσύνης τον νοητό και σηκώνει οργισμένος τις μπουνίτσες του, έμαθα για τη συναυλία διαμαρτυρίας που διοργάνωσε ο Αντώνης ο Ρέμος στο μαρτυρικό νησί της Μυκόνου. Εκεί, εμπνεόμενος πιθανότατα από τον ανυπότακτο αντιστασιακό Σταμάτη Κραουνάκη, προφήτευσε πως ο Σόιμπλε και θα σηκωθεί και θα περπατήσει. Η προφητεία του γέροντα Αντώνη είχε και μια αποκάλυψη σχετικά με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Γερμανού αιμοβόρου δυνάστη, καθώς η πλήρης φράση του ήταν «αυτά (δηλαδή τις σαμπάνιες και τα πούρα των αγανακτισμένων οδηγών Καγιέν που είχαν κατακλύσει το χώρο της εκδήλωσης) θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει, ο πούστης». Ομολογώ πως δεν γνώριζα για την ομοφυλοφιλία του Σόιμπλε, αλλά καταλαβαίνω πως ακόμα και η υποψία μιας τέτοιου τύπου σεξουαλικής έκφρασης δεν είναι δυνατόν να γίνει ανεκτή από ένα ασυμβίβαστο αρσενικό σαν τον Αντώνη τον Ρέμο που δε σηκώνει Μακρυπούλια στο σπαθί του.
Κάποιοι δήθεν ευαίσθητοι και κρυφομνημονιακοί συμπολίτες μου σοκαρίστηκαν από την επαναστατική διάθεση του ερμηνευτή του Άξιον του Εστί, αλλά το σοκ τους, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι αδικαιολόγητο. Στην πραγματικότητα είναι ένα σοκ που πηγάζει από την πολιτική ορθότητα με την οποία έχουν μπολιαστεί οι γερμανοτσολιάδες του μνημονίου. Εμείς, οι αγανακτισμένοι Έλληνες, δεν έχουμε τέτοια ταμπού και νομίζω πως κανείς μας δεν θα ενοχλείτο αν κάποιος Γερμανός τραγουδιστής έκανε ένα αστείο π.χ. με την όραση του Παναγιώτη του Κουρουπλή.
Αν μιλάω για σάτιρα και αστείο είναι επειδή ο ίδιος ο τραγουδιστής είπε πως έκανε χιούμορ και μάλιστα με σεμνότητα συμπλήρωσε πως αυτό είναι «το χιούμορ του μέσου Έλληνα» τον οποίο ο Αντώνης ο Ρέμος, αν κρίνω απο την επιτυχία του, έτσι κι αλλιώς εκφράζει, οπότε κάτι περισσότερο θα ξέρει και για το χιούμορ του και μπράβο του.
Ο καπετάν Ρέμος (του Γιώργου Ανανδρανιστάκη)Η σκηνή εκτυλίσσεται σε μπουζουξίδικο της Μυκόνου. Η ορχήστρα παιανίζει στο βάθος την εισαγωγή του άσματος και ο ευρισκόμενος έμπροσθέν της λαϊκός αοιδός Αντώνης Ρέμος ατενίζει το μανιασμένο πλήθος και ξεστομίζει τα κάτωθι: «Αυτό θα δει ο Σόιμπλε και θα περπατήσει ο π...ς. Θαύμα, παιδιά, σηκώθηκε ο Σόιμπλε και περπάτησε ο π...ς! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, κ...λα Μέρκελ δεν θα μας καταστρέψεις την Ελλάδα». Κατόπιν τούτων, το μανιασμένο πλήθος έγινε μανιακό και ο αοιδός άρχισε να άδει με πάθος την τελευταία, αλλά ουχί έσχατη, επιτυχία του.
Το περιστατικό παρουσιάστηκε από τις εφημερίδες και τα site υπό τον τίτλο «Ιδού πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο», δίνοντας έμφαση στο αντιαισθητικό του πράγματος, καθώς και στο άνθος της φοροδιαφυγής που εφύετο για δεκαετίες στα θερμοκήπια των κοσμικών κέντρων. Εμείς υποτιτλίζουμε το περιστατικό ως εξής: «Ιδού γιατί παραμένουμε στο Μνημόνιο επί τρεισήμισι χρόνια». Παραμένουμε στο Μνημόνιο, διότι μεγάλα στρώματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν την κατάσταση όπως ο Ρέμος, ως μια έξωθεν καταστροφή, οφειλόμενη σε κακούς ανθρώπους που επιβουλεύονται την πτωχή πλην τίμια Ελλάδα.
Για το κακό που μας βρήκε φταίει ο π...ς ο κουτσός και η κ...λα η Γερμανίδα, το οποίο είναι πλεονασμός, γιατί όλες οι Γερμανίδες είναι κ…ες. Ούτε οικονομικά συμφέροντα, ούτε ιδεολογικοί δογματισμοί, ούτε γεωπολιτικές συγκρούσεις, πέσαμε στην κακιά στιγμή και στους λάθος ανθρώπους. Κυρίως δεν φταίνε αυτοί που μας κυβερνάνε, που τι να κάνουνε οι άνθρωποι υποκύπτουν στις υπέρτερες δυνάμεις. Έχουμε Κατοχή, έχουμε Χούντα, οπότε ή δεν πάμε να ψηφίσουμε ή ψηφίζουμε με βαριά καρδιά τον Σαμαρά, για να μη χάσουμε τις καταθέσεις μας, είτε ψηφίζουμε τα καλά παιδιά της Χρυσής Αυγής, που άμα λάχει ρίχνουνε και καμιά σφαλιάρα στο σύστημα. Ποιος τις γ... μωρέ τις εκλογές και τις συγκεντρώσεις, εμείς άμα θέλουμε να εκτονώσουμε την αγανάκτησή μας, πάμε στον Ρέμο.
Τα προαναφερθέντα οδηγούν αναποδράστως στο εξής ερώτημα; Κι άμα βγούμε από το Μνημόνιο, πού θα πάμε; Ερώτημα καίριο και υπαρξιακό, διότι υπάρχει κίνδυνος να πάμε στην Ελλάδα του μίσους, της ελαφρότητας, της βλακείας της κακογουστιάς. Στην Ελλάδα που αντιμετωπίζει τους αντιπάλους της ως κουτσούς, π...ες και κ...ες, που θεωρεί ότι το πολιτικό σύστημα είναι συλλήβδην ξεπουλημένο, ότι ακόμη και οι σιγανοπαπαδιές οι αριστεροί τα παίρνουν από τον Σόρος, ότι η Δημοκρατία είναι κλεφτοκρατία. Βρε, τι μου θυμίζουν όλα αυτά; Σου θυμίζουν τη Χρυσή Αυγή και τον Μιχαλολιάκο.
Το Μνημόνιο είναι ευκαιρία διά τον τόπο, όχι για να γίνουν τα βδελυρά που υπαινίσσεται ο πατήρ της φράσης Πάγκαλος, αλλά για να αλλάξουν όλα σε προοδευτική, ριζοσπαστική, ανθρώπινη κατεύθυνση. Γιατί αν δεν αλλάξουν όλα, θα πηδήξουμε από το Μνημόνιο και θα βρεθούμε στις αγκάλες του Ρέμου, του Σφακιανάκη, του Πλούταρχου.