Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Η βία μπορεί να είναι και νόμιμη και ηθική και δίκαιη

"Καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται". Ίσως να πρόκειται για την πιο ηλίθια και υποκριτική φράση που έχει ειπωθεί τόσες πολλές φορές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τα τελευταία 2-3 χρόνια. Φράση που αναπαραγάγουν όλοι οι καθώς πρέπει δημοσιογράφοι (εντός πολλών εισαγωγικών δημοσιογράφοι), η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από ξαδέρφη α' βαθμού της άλλης πρόστυχα ύπουλης και αντιδημοκρατικής φράσης. Της φράσης "καταδικάζουμε τα άκρα" που αφού εξισώσει την Μαρξιστική Αριστερά με τον Ναζισμό τα καταδικάζει και τα δύο ως εξίσου άσχημα. Υπάρχουν και αρκετοί δημοσιογράφοι (αυτοί των εισαγωγικών) που διαφωνούν με τη δεύτερη, αλλά συμφωνούν με την πρώτη. Έστω κι αν η πρώτη είναι ακόμη πιο παράλογη.

"Καταδικάζουνε τη βία από όπου κι αν προέρχεται" λοιπόν μέσα στα πλαίσια του politically correct διαλόγου. Δηλαδή; Τί σημαίνει από όπου κι αν προέρχεται;

Όταν η βία προέρχεται από αστυνομικούς; Όχι από κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους τους αλλά από αναγκαία νόμιμη βία που ασκούν με σκοπό να προβούν σε μία σύλληψη οπλισμένου και επικίνδυνου κακοποιού που αντιστέκεται. Προφανώς και δεν την καταδικάζουν και την θεωρούν αναγκαίο κακό για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας.

Όταν η βία προέρχεται από θύμα απόπειρας βιασμού προς τον θύτη με σκοπό να αποτρέψει τον βιασμό; Προφανώς και δεν την καταδικάζουν και την θεωρούν νόμιμη αμυντική βία.

Όταν η βία προέρχεται από έναν γονιό προς έναν άγνωστο κακοποιό που έχει εισβάλει στο σπίτι του και επιχειρεί να βλάψει τα παιδιά του; Προφανώς και πάλι δεν την καταδικάζουν και την θεωρούν επίσης νόμιμη αμυντική βία, όσο σκληρή κι αν είναι και μάλιστα με στοιχεία ηρωισμού.

Όταν η βία προέρχεται από προσπάθεια να προστατέψεις κάποιον αδύναμο που υφίσταται άδικη βία από κάποιον δυνατότερό του και ασκείς βία σε αυτόν ώστε να σώσεις τον αδύναμο; Και αυτή τη βία δεν θα την καταδίκαζαν και θα την θεωρούσαν ηθικότατη.

Όταν η βία ασκείται σε συνθήκες πολέμου προς έναν άγνωστο εχθρό που δεν έχεις συναντήσει ποτέ ξανά στη ζωή σου, δεν σου έχει κάνει ποτέ κακό και ο μόνος λόγος που του ασκείς βία είναι ότι έτυχε να γεννηθεί σε κάποια χώρα στην οποία η κυβέρνησή σου κήρυξε τον πόλεμο; Και πάλι δεν την καταδικάζουν και εκεί σε ανακυρήσουν και επίσημα ήρωα με τελετές και παράσημα. Όσο σκληρή βία κι αν ασκήσεις, όσους οικογενειάρχες κι αν ξεκοιλιάσεις, όσα ορφανά και άστεγα παιδιά κι αν δημιουργήσεις.

Η φράση "καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται" λοιπόν δεν έχει ίχνος ειλικρίνειας από όποιον την προφέρει και το ξέρει πολύ καλά. Πάρα πολύ καλά. Υπό προϋποθέσεις η βία είναι και νόμιμη και ηθική και δίκαιη. Αυτό που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους όλοι όσοι χρησιμοποιούν ως καραμέλα την συγκεκριμένη φράση είναι ότι ο δικός τους ρόλος στην κοινωνία πλησιάζει περισσότερο στον ρόλο του θύτη ο οποίος είτε άμεσα, είτε έμμεσα, βλάπτει τους συνανθρώπους του και τα παιδιά τους -είτε βοηθάει αυτούς που τους βλάπτουν- και η νόμιμη, ηθική και δίκαιη βία αργά η γρήγορα θα τους χτυπήσει την πόρτα. Την βία προς τους εαυτούς τους καταδικάζουν και την βία την οποία δεν μπορούν να ελέγξουν και να διαχειριστούν προς ιδίων όφελος.


Μία πολύ ωραία ανάλυση του Νίκου Μπογιόπουλου σχετικά με την παράλογη θεωρία του "καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται".



Και μία δεύτερη...