Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Σταματήστε να κοιτάτε το βρώμικο δάχτυλο ηλίθιοι! Τον δολοφόνο που σας δείχνει κοιτάξτε!

Βγαίνει λοιπόν ο Λάκης Λαζόπουλος (ναι αυτός που δεν τολμάει ποτέ να αγγίξει μέσα από την εκπομπή του τον φίλο του και αφεντικό του τον υπόδικο Κοντομηνά, ναι αυτός που είχε εισιτήριο στο θέατρό του 50-60 ευρώ, ναι αυτός που έκανε διακοπές σε κότερα μαζί με Ρουβάδες, Ψινάκηδες και άλλα παρόμοια κατασκευασμένα lifestyle τίποτα, ναι αυτός που κάνει γυμνασιακό χαβαλέ επιπέδου Ράδιο Αρβύλα και το ονομάζει σάτιρα, ναι αυτός που κάνει αντιμνημονιακή κριτική και το ονομάζει και αυτό σάτιρα), και λέει το αυτονόητο. Ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι του είναι δημιούργημα των εθνικών νταβατζήδων στην προσπάθειά τους να μην χάσουν τον πολιτικό έλεγχο της χώρας χάρις στον οποίο έλεγχο έχουν δημιουργήσει οικογενειακές αυτοκρατορίες δεκαετίες τώρα. Λέγε με πρώτα απ΄ ὀλα Μπόμπολα και έπειτα Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη, Αλαφούζο, Λάτση, Σάλλα και των υπολοίπων εργολάβων-τραπεζιτών-εφοπλιστών φεουδάρχων που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και πολιτικούς όπως και όποτε γουστάρουν κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και έπειτα. Δηλαδή με την γιγάντωση των τηλεοπτικών σταθμών και την απεριόριστή δύναμη που αντλούσαν μέσω αυτών.

Δεν σου το λέει απλά ως πυροτέχνημα. Σου το αναλύει κιόλας. Με πρώτο και αναμφισβήτητο επιχείρημα το λυσσαλέο προμοτάρισμα του Θεοδωράκη και του Ποταμιού του από την προπαγανδιστική ναυαρχίδα του Mega κατά πρώτο λόγο, από τα υπόλοιπα παπαγαλάκια της Digea και του ΔΟΛ κατά δεύτερο από το πρώτο δευτερόλεπτα δημιουργίας του. Δηλαδή από την μία έχεις το Mega και τους δορυφόρους του τα οποία εκπροσωπούν ότι πιο σάπιο, ότι πιο διαπλεκόμενο, ότι πιο συστημικό στην χώρα και από την άλλη τον Θεοδωράκη και το Ποτάμι του που φιλοδοξούν να βάλουν τέλος στα διαπλεκόμενα συμφέροντα! Και κατά κάποιο παράδοξο τρόπο (καθόλου παράδοξο) το πρώτο στηρίζει το δεύτερο.

Δεύτερο επιχείρημα το παρελθόν του Θεοδωράκη ως δημοσιογράφος που φρόντιζε πάντα να τα έχει καλά με όλους και να μην ενοχλεί μέσω της δημοσιογραφίας του κανέναν "δυνατό" του τόπου. Όπως κάνει ο Βαξεβάνης φερ' ειπείν. Όχι μόνο τα αφεντικά του αλλά τους πάντες.

Τρίτο επιχείρημα το "δεν είδα δεν άκουσα" το Θεοδωράκη για θέματα που αφορούν το πρώην (;) μεγάλο αφεντικό του. Διόδια, αυτοκινητόδρομοι, κατασκευαστικά, Σκουριές, ψηφιακές συχνότητες, δάνεια Πήγασου, δάνεια ΔΟΛ, δάνεια Τηλέτυπου, λίστα Λαγκάρντ, τηλεοπτική προπαγάνδα. Τίποτα. Αοριστολογίες. Γενικότητες τύπου "σύγκρουση με τις στρεβλώσεις του παρελθόντος που απομυζούν επί χρόνια το κράτος μας" λέει απλά ο εκκολαπτόμενος ηγέτης που διαφημίζει ότι θα συγκρουστεί (sic) με τους πάντες και τα πάντα για το δημόσιο καλό. Το ότι όποια πέτρα κι αν σηκώσεις τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα από κάτω θα βρεις έναν Μπόμπολα όμως φαίνεται να μην θεωρείται από τον Θεοδωράκη ειρωνεία του πράγματος. Όχι απαραίτητα ειρωνεία γιατί ήταν πρώην (;) αφεντικό του, αλλά γιατί τα ΜΜΕ του πρώην αφεντικού του είναι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια λοιπόν.

Από εκεί και ύστερα βγαίνουν όλοι οι νεοφιλελεύθεροι, δεξιοί, υπάλληλοι όλων των παραπάνω, ακόμα και αριστεροί, και κάνουν επίθεση στον Λαζόπουλο εξαιτίας των λεγομένων του θυμίζοντας το ιστορικό του. Τα κότερα, τους Κοντομηνάδες και το λοιπό ελιτίστικο παρελθόν του (και παρόν του). Επί της ουσίας; Τους δείχνουν τον δολοφόνο εν ώρα εργασίας και αυτοί αντί να δουν εκεί που τους δείχνει και να καταλάβουν τι γίνεται, αρκούνται στο να γαβγίζουν ότι το δάχτυλο που τους δείχνει ότι τους δείχνει είναι βρώμικο. Τακτική που είτε αποδεικνύει ότι είναι ηλίθιοι, είτε ότι είναι κυβερνητικά τρολ και δεν έχουν άλλο τρόπο να αποδομήσουν αυτά που λέει παρά μόνο με τον αποπροσανατολισμό από την ουσία. Ας διαλέξουν ποιος χαρακτηρισμός τους βολεύει καλύτερα.