Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1922 στο χωριό Βανίνο. Τον Ιούνιο του 1941 παρουσιάστηκε εθελοντής στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική Γερμανία. Πολέμησε στο Λένινγκραντ και στα διάφορα μέτωπα φτάνοντας μέχρι και στο Βερολίνο. Ο Στάλιν είχε δώσει διαταγή να υψωθεί η σημαία ως σύμβολο του τέλους της μάχης και της πτώσης του Βερολίνου πριν την Πρωτομαγιά, όπως και έγινε. Στις 30 Απριλίου του 1945 γύρω στις 10 το βράδυ ο Μίνιν όρμησε στο Ράιχσταγκ, ανέβηκε στην οροφή και ύψωσε την Σοβιετική σημαία. Το Μάιο του 1945 ο Μίνιν έγινε ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης για την πράξη του αυτή. Όμως η συγκεκριμένη φωτογραφία που έγινε μια από τις διασημότερες του 20ού αιώνα δεν παρουσιάζει τον Μίνιν, αφού είναι από το συνεργείο ειδήσεων, που την επόμενη μέρα (Πρωτομαγιά του 1945) απαθανάτισαν την συμβολική στιγμή και γύρισαν ντοκιμαντέρ για το σοβιετικό δελτίο ειδήσεων.
Όταν ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος τελείωσε, ο Μίνιν παρέμεινε και συνέχισε την θητεία του στον στρατό. Το 1959 τελείωσε την στρατιωτική ακαδημία, και εν συνεχεία υπηρέτησε στο στράτευμα ειδικών στρατηγικών σκοπών. Το 1977 μετακόμισε στο Πσκοφ όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πέθανε εκεί στις 10 Ιανουαρίου του 2008 και κηδεύτηκε την μεθεπόμενη μέρα.
Η ανέγερση της σημαίας
Ο Μιχαήλ Πέτροβιτς Μίνιν ήταν μέρος μιας ομάδας πέντε στρατιωτών που έφεραν μια κόκκινη σημαία και προσπάθησαν να μπουν στο κτίριο. Βρήκαν τις περισσότερες πόρτες αμπαρωμένες και κλειδωμένες. Τα μέλη της ομάδας πήραν ένα καδρόνι και το χρησιμοποίησαν ως έμβολο. Πραγματικά κατόρθωσαν να σπάσουν την κλειδωμένη πόρτα με δύναμη. Μπαίνοντας μέσα συνάντησαν μικρή αντίσταση από γερμανούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μεμονωμένα. Ανταποκρίθηκαν με λίγες ριπές από τα πολυβόλα τους και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια βγαίνοντας στη στέγη. Φθάνοντας εκεί αποφάσισαν να κρεμάσουν τη σημαία στο μεγάλο άγαλμα της Γκερμάνια πάνω από την κύρια είσοδο. Με ένα κοντάρι και μια ζώνη πανταλονιού στερέωσαν την σημαία στην κορώνα που φορούσε το άγαλμα.
Πηγή: wikipedia
